অজান দেশত মই















এটা অদ্ভূত ৰাতি
আচৰিত এটা আবেগত আবদ্ধ
আন্দোলিত এটি অনুভৱ
এজোৰ চকু ভাঁহি উঠিল
মনৰ মাজত ।

সময়ৰ সীমা চেৰাই
অজান দেশত
নীৰলে মই অপেক্ষা কৰিছিলো ।

কিচকিচিয়া ক’লা চুলি
থমকি ৰৈছিলো
সীমাহীন কৌতুহল বুকুত ।

কিয় জানো আজি
মন মমতাত বিগলিত
এটা সুতীব্ৰ আবেগ
দুতুপাল সৰো সৰোকৈ
থকা চকুপানী ।

প্ৰশ্ন অলেখ মনত
কোনো উত্তৰ নাছিল
সময়ৰ সীমা চেৰাই
অজান দেশত মই
নিস্তব্দ নিতাল ৰাতি ।