ভাৱৰ নিজস্ব ধাৰা
অতীতৰ দিনবোৰ
পাৰা পাৰহীন সপোন
বুকুত বান্ধি
আহিছিলো তাহানিতে
প্ৰশান্তি বিচাৰি সুখৰ ।
সপোন সুখৰ ৰ'দ কাচলীত বহি
বহু কথা পাতিছিলো মনৰ ।
শৈশৱ কৈশোৰ যৌৱন
কেনি জানো পাৰ হৈ গ'ল
ৰিনিকি ৰিনিকি মনত পৰে
অতীতৰ দিনবোৰ ।
Newer Post
Older Post
Home