যদিও অস্থায়ী মানৱ দেহা
সংসাৰৰ সপোন, সুখ-দুখ, ভোগ, কামনা
আৰু প্ৰতিদিনে আগবাঢ়ি যোৱা
পাখি লগা কাঁড়ৰ নিচিনা সময়
দিন আহে ৰাতি যায়
সংসাৰত যুজ বাগৰৰ কোনো সীমা নাই
কল্পনাৰ চকুৰে যদি চোৱা যায়
অতীত আতৰি গ'ল
সন্মুখত বত্তৰ্মান জাগ্ৰত সময়
জীৱন সমুদ্ৰত কক্ বকাই
ঢৌৰ কোবত উদ্দেশ্যবিহীন হৈ
ভাগৰি পৰাটোতেই জানো
জীৱন যাত্ৰাৰ শেষ