জীৱনৰ ভাজে ভাজে

খহি পৰি মূক হৈ ৰয়
বুকুত শিপাই থকা অনুভূতি

বুকুত গঢ়া 
সপোনৰ হেঙুলীয়া বোল 
টুকৰা টুকৰ হৈ 
বতাহত বিয়পি যায়

এনে ক্ষণবোৰত
মনত তোলপাৰ লাগে
সুখ দুখৰ সোঁৱৰণীত

নিৰ্জ্জনতাৰ অজ্ঞাত ভয়ত
দিক্হাৰা হৃদয়ত ভাহি উঠে
স্বপ্ন ভঙাৰ প্ৰহেলিকা

চকুত জিলিকি উঠে
নিয়তিৰ ৰহস্যময় খেলা

অনিশ্চিত ভবিষ্যতৰ উপলব্ধিত
ৰিক্ত হৃদয়ত 
নিশব্দে বৈ থাকে 
পানীৰ চেঁচা সোঁত

আন্ধাৰৰ মাজে মাজে
আশাৰ জিলিকনি এটিয়ে
সত্তাত প্ৰতিবাদ কৰে

জীৱনৰ ভাজে ভাজে 
ভাৱৰ তৰংগবোৰৰ সৃষ্টি 
এনে খেলিমেলিবোৰে 
মনটো আগুৰি ধৰি
জীৱন গতিত লৈ আহে 
এটি স্থৱিৰতা