নুবুজা বহুতো ভাৱ এইদৰেই আহে ৰাতিৰ আন্ধাৰত



আস্ফালিত প্ৰতিধ্বনিত
ৰাতিৰ বতাহে দুভাগ নিশা
কৰিছিল সংঘাত

ওফন্দি উঠি
দেও দি
বিজুলীৰ আৰে আৰে
নিজান বনৰ স্তব্ধতা ভাঙি
খহি পৰিছিল ডালে পাতে

অনুভৱ কৰিছিলো
অন্তৰ আকাশ উপচি পৰিছে
আন্দোলিত আবেগত

ভাৱনাবোৰে ক্রমান্বয়ে ছায়াঁৰ দৰে
থমকি থমকি
গহীন নিশাৰ আন্ধাৰত
ক’ৰবাত বাট হেৰুৱায়

দুৰ্ব্বল প্ৰাণেদি
বাগৰি গৈছিল
এটি মৃদু কম্পন

নুবুজা বহুতো ভাৱ
এইদৰেই আহে
ৰাতিৰ আন্ধাৰত

দশোদিশে  খলকনি তুলি
গভীৰ বেদনাৰ শ্বাস ৰূদ্ধকৰ
অজান শংকা বিয়পি যায়
বিশাল শূন্যতাৰ মাজত