আন্ধাৰৰ আৰ লৈ

সিঁচৰিত আন্ধাৰৰ আৰ লৈ
মৌন হৈ বহি থাকি আপ্ৰাণ চেষ্টা কৰিছো
দৈনন্দিল জঞ্জালৰ
লেঠেৰি নিছিগা চিন্তাৰ পৰা আতৰি থাকিবলৈ

ভাবিছো আন্ধাৰত চকুৰে নেদেখিলে
মন মগজুৰ পৰাও আতৰি যাব
চক্ৰবেহুৰ দৰে মেৰিয়াই ধৰা
সমাধানহীন সমস্যাবোৰ

জীৱন যুদ্ধত যুজিযুজি
থকা-সৰকা হোৱা শৰীৰত
সহিব নোৱাৰা জুইৰ তাপ

জীৱন নামৰ কমাৰশালত
তীব্ৰ তাপত
পিটি পিটি গঢ়ি তোলা শৰীৰত অসহ্য জলন

ভাবিছো আন্ধাৰৰ কোমল পৰশত
কিছু বেদনাৰ উপশম হব

জন্ম লৈছিলো মানুহ হৈ
কেতিয়াবা ভাৱ হয়
এয়ে নেকি জীৱন