মায়া ভৰা দুচকু

মায়া ভৰা দুচকুৰে
দূৰণিৰ জোনাকী হৈ
হিয়াজুৰি আছাহি বৈ

হৃদয়ে আৱেগক আৰু নোৱাৰে সহিব
নাহিবা আকৌ  বুকুভৰা বেদনা হৈ

নিৰৱে আছিল জীৱন সুৰভি
তোমাৰ মৰমৰ সুবাস লৈ

কন্দোৱাই  গুছি যোৱা  বাৰে বাৰে
মাথো মায়াৱিনী হৈ

হৃদয়ে আৱেগক আৰু নোৱাৰে সহিব
নাহিবা আকৌ  বুকুভৰা বেদনা হৈ

বুকুৰ উমেৰে সজোৱা সপোন
দুলি আছিল সাগৰৰ  এটি ঢৌ হৈ
নিৰৱে আছিল জীৱন সুৰভী
তোমাৰ মৰমৰ সুবাস লৈ

হৃদয়ে আৱেগক আৰু নোৱাৰে সহিব
নাহিবা আকৌ  বুকুভৰা বেদনা হৈ

এই নিজান সন্ধিয়া নেচাবা মোলৈ
মায়া ভৰা দুচকুৰে

হৃদয়ে আৱেগক আৰু নোৱাৰে সহিব
নাহিবা আকৌ  বুকুভৰা বেদনা হৈ