মোৰ উশাহত যদি ভাহি উঠে

মোৰ নোহোৱাবুলি জানিওঁ
মন নেথাকে  কিয় জানো  ৰৈ

পলে পলে গলি গলি
একেদৰে জ্বলি থাকে
 আৱেগৰ কি যে মায়া

মোৰ উশাহত অহা যোৱা কৰে
হৃদয়ত জ্বলা তপত একুৰা  জুই

তোমাৰ নীলা  দুচকুত
কি বিছাৰি হৃদয়ত  জ্বলে
এই আৱেগৰ মায়া

জীৱন পথৰ সুদূৰত দেখা
আশাৰ ৰঙীণ ৰংবোৰ
আঙুলি মুৰত গণি গণি
আজিওঁ আছো ৰৈ

দূৰে দূৰে থাকি আৰু কিমান জ্বলাবা
মোৰ হৃদয়ৰ জুই

নোৱাৰো বুজাব মনৰ কথাবোৰ
কিয় নোবোজা প্ৰাণৰ অনুভৱ মোৰ
দূৰে দূৰে থাকিম
তোমাৰ মৰমৰ প্ৰেৰণাৰে
আজিও আছো ৰৈ

প্ৰেমৰ প্ৰেৰণাৰে ৰাখিম জ্বলাই 
কোমল জোনাকেৰে
তোমাৰ বাবে সাঁচি ৰখা মৰমবোৰ

জীৱন পথত কেতিয়াবা যদি হাৰমানো
দিবানে প্ৰেৰণা আন্ধাৰ ক্ষণবোৰত
দি তপত নিশাহৰ বোল

মোৰ উশাহত যদি ভাঁহি উঠে
শীতল বেদনাৰ ধল
কৰিবানে উমাল
দি তপত নিশাহৰ বোল

পলে পলে গলি  গলি………………