ভবাৰ দৰে নহয় কথাবোৰ
কিয় জানো মনলৈ অহা ভাৱবোৰ ফোটাই তুলিব নোৱাৰো
আখৰেৰে পাতৰ বুকুত
লিখিব লগা বহুত কথাই আছে
দৈনন্দিন জীৱনৰ অলেখ কথা
প্রতিদিনে ঘটি যোৱা ঘটনাবোৰ
মন যায় লিখি যাবলৈ
কিন্তু ভবা কথাবোব ভাৱ হৈয়ে থাকি যায় মনব মাজত
হাতত কলম লৈ বহিলেই ভাৱবোৰ নোহোৱা হয়
কিয় জানো এনে হয়
লিখিম লিখিম বুলি ভাবি থকোতেই বহু কথা হেৰাই গ’ল পাহৰণিৰ বুকুত
টুকুৰা টুকুৰকৈ মনত পৰে কথাবোৰ
কেতিয়াবা লিখিলেও আধা লিখা হয় কথাবোৰ
কৰ পৰানো আৰম্ভ কৰিম তাকে ভাবি থাকোতেই যতি হেৰাই যায় ভাৱবোৰৰ
সেয়ে হয়তো লিখা হৈ নুঠে কেতিয়াওঁ
লিখাৰও যদি কিবা নিয়ম আছে নাজানো
আৰম্ভনিয়েই বা কেনেকৈ কৰিব লাগে তাৰো আভাস নাপাওঁ
লিখিলোয়েই যেনিবা কিন্তু শেষ কৰিম ক’ত
এইদৰে ভাবি থকোতেই যায় লিখা হৈ নুঠে কেতিয়াওঁ ।।
কিয় জানো মনলৈ অহা ভাৱবোৰ ফোটাই তুলিব নোৱাৰো
আখৰেৰে পাতৰ বুকুত
লিখিব লগা বহুত কথাই আছে
দৈনন্দিন জীৱনৰ অলেখ কথা
প্রতিদিনে ঘটি যোৱা ঘটনাবোৰ
মন যায় লিখি যাবলৈ
কিন্তু ভবা কথাবোব ভাৱ হৈয়ে থাকি যায় মনব মাজত
হাতত কলম লৈ বহিলেই ভাৱবোৰ নোহোৱা হয়
কিয় জানো এনে হয়
লিখিম লিখিম বুলি ভাবি থকোতেই বহু কথা হেৰাই গ’ল পাহৰণিৰ বুকুত
টুকুৰা টুকুৰকৈ মনত পৰে কথাবোৰ
কেতিয়াবা লিখিলেও আধা লিখা হয় কথাবোৰ
কৰ পৰানো আৰম্ভ কৰিম তাকে ভাবি থাকোতেই যতি হেৰাই যায় ভাৱবোৰৰ
সেয়ে হয়তো লিখা হৈ নুঠে কেতিয়াওঁ
লিখাৰও যদি কিবা নিয়ম আছে নাজানো
আৰম্ভনিয়েই বা কেনেকৈ কৰিব লাগে তাৰো আভাস নাপাওঁ
লিখিলোয়েই যেনিবা কিন্তু শেষ কৰিম ক’ত
এইদৰে ভাবি থকোতেই যায় লিখা হৈ নুঠে কেতিয়াওঁ ।।
