সুখ আৰূ দুখ

সুখ আছিল ৰৈ দুৱাৰ দলিত

কোনে জানো আতৰাই থলে,

দুখৰ কান্দোনত সুখ কাতৰ,

উভতিও যোৱা নাই

মোৰ পদুলি এৰি,

সুখ আৰু দুখ হেনো

একেলগে নাথাকে

যদিও দুয়ো দুয়োৰে বান্ধৈ ।