শীতৰ আৱেশত পূৱতী নিশাৰ দূবৰীৰ বুকুত
মৌনতাৰ নিস্তব্ধতা ভাঙি নিয়ৰৰ বুকু ফালি
উফৰি পৰিছে সূৰুযৰ কিৰণ
এচেৰেঙা মিঠা ৰ'দ পাই
হৃদয় দাপোনত ভাহি উঠে আৱেগৰ সুৰ
সিঁচৰিত বনৰীয়া সুবাসেৰে
ভাহি যায় অন্তৰৰ আঁহে আঁহে এটি ঝংকাৰ
শীতৰ পূৱা নৈৰ যুঁৱলিত বহি
কোমল বতাহৰ স্নিগ্ধ পৰশত
স্মৃতিবোৰে কোলাহল কৰে
নৈৰ আন্দোলিত ঢৌৰ তালে তালে
নৈৰ সিপাৰ নেদেখা
ডাঠ কুঁৱলীৰ আৰৰ নিৰৱতাত উন্মনা হৈ কঁপে
ঠিকনাবিহীন এক আৱেগিক অনুভূতি
নিগৰি নিগৰি অহা অবুজ ভাষাৰ গানবোৰ
বৈ হেৰাই যায় কুৱলীৰ ৰিহাৰ আৰত
