বুকু ফালি বৈ আহে

পূৱতী নিশাৰ
শীতৰ ৰাগিনীৰ আৱেশত
দূৱৰীৰ বুকুত সজা
নিয়ৰৰ দলিচাত উফৰি পৰিছে
হৃদয় দাপোনত ভাহি উঠা আৱেগ

মৌনতাৰ নিস্তব্ধতা ভাঙি
এচেৰেঙা মিঠা ৰ'দ
ভাহি গ’ল সুৰৰ ঝংকাৰ হৈ

সিঁচৰিত বনৰীয়া সুবাসেৰে
কোনো অজান প্রেয়সীৰ
প্রতিশ্রুতিৰ মিলন সংগীত
বুকু ফালি বৈ আহে