ভাৱৰ নিজস্ব ধাৰা
অনুভৱ
পছোৱা বতাহত
হৃদয়ৰ খোৰোঙাৰে
খিলখিলাই নামি আহিল
এটি ঘনিষ্ঠ উত্তাপ
আন্ধাৰতে খেপিয়াই ফুৰিলো
বুকুত দ্ৰৱীভূত
বসন্তৰ গাত গা ঘঁহি নামি অহা
চাকনৈয়াৰ ঢৌ
Newer Post
Older Post
Home