মনত ধুমুহা উঠিলে লাগে
বুকুত যেন পৰিছে
হাতুৰীৰ কোব
হৃদয়ৰ ভগ্ন খণ্ডবোৰে
বুকুৰ বিষক নেওচা দি
তোলপাৰ কৰে
চিনাকি সীমা চেৰাই
অচিনাকি প্ৰান্তৰত
আকাশ নিনাদি
আজুৰি জ্বলাই
স্মৃতিৰ তেজ ৰঙা পৃষ্ঠাবোৰ
উত্তাল আকাংক্ষাবোৰে
খেপিয়াই বিচাৰি ফুৰে
বিচূৰ্ণ প্ৰাণৰ ৰমক্ জমক লগোৱা
দিকহাৰা হৈ হেৰূৱা সপোনবোৰ
জাক জাক সপোনৰ
হুলস্থুলীয়া কল্লোলত
মনৰ কোঠালীবোৰত বয়
বা-মাৰলীৰ সোঁত