স্বপ্নৰ বন্দৰত ৰৈ













বহুদিন কল্পনাৰ  সাঁকোখন গৰকা নাই
ঝিলিৰ মাতত নিৰ্জনতা ভাঙি
আৱৰি ধৰে মন 
এক সেউজীয়া অনুভূতিয়ে

দুডাল দূবৰি ওঁঠত লৈ
জীৱনৰ অৰ্থ নুবুজা
যৌৱনৰ চাকনৈয়াত সোমাই
স্বপ্নৰ বন্দৰতৰৈ
প্ৰতিটো মুহূৰ্ত নতুনকৈ উপলব্ধি কৰোঁ

পাহৰণিৰ সৰিয়হডৰাত
ফুটি উঠে ব্যাকুল হৃদয়ৰ
জীৱনৰ বুজা-নুবুজা 
বহুতো জোনাকীৰ জিক্‌মিক্‌ খেলা