উটি যায় মন
বননিৰ আঁৰে আঁৰে বৈ যোৱা
ৰূপহী নৈৰ চঞ্চল গতিত
এক সেউজীয়া অনুভূতিয়ে
জীপাল কৰি তুলে
বুকুৰ আশাবোৰ
গঢ় লৈ উঠে
কল্পনাৰ সাঁকোখন
অঁকোৱা পকোৱা ঢৌত
ব্যাকুল হৃদয়ত ফুটি উঠে
বুজা-নুবুজা
এসাগৰ সপোনৰ
ৰঙীন উপলব্ধিবোৰ
নিৰ্জনতাত বহি
মুহূৰ্তবোৰৰ বাঢ়ি অহা ঢৌত
দিশ সলনি হয় মনৰ
এই অনুভূতিত
নতুন প্ৰতিশ্ৰুতিয়ে
বুকুত গঢ় লৈ
আৱৰি ধৰে মন