ভাৱৰ নিজস্ব ধাৰা
এটি অব্যক্ত সুখৰ ঢৌ
দিগন্তলৈ হাত মেলি
চাই ৰওঁ
আকাশৰ বুকুত
উবোৰ খাই পৰেছেহি
হেঙুলীয়া ৰং
অজানিতে দুচকুৰ পাহিত
এজাক সপোনে
আগুৰি ধৰে
থিৰ হৈ চাই ৰওঁ
সন্ধিয়াৰ আকাশত ওফন্দি পৰা
সন্মিলিত বিচিত্ৰ সুৰৰ সমলয়
মনৰ অজানিতে
এটি অব্যক্ত সুখৰ ঢৌ
বৈ যায় বুকুয়েদি
Newer Post
Older Post
Home