থমকি ৰয় জোনাক নিশা
চৌদিশে ভাহি থকা
স্মৃতিৰ ঢৌবোৰ
থমকি ৰয় জোনাক নিশা
হৃদয়ে বাৰে বাৰে ওভতে
সোঁৱৰণিৰ দুৱাৰ দলিত
উজুটি খাই
মায়াত পৰি
ভিজা ৰাতিৰ ছন্দে ছন্দে
উন্মনা আৱেগে সাৱতে
তেজত ৰৈ যোৱা হাবিয়াসবোৰ
নিজানে অবুজ মন ঢাপলি মেলে
সপোনে গুনগুনাই মতা দিশলৈ
বুকুত ৰৈ যোৱা হেঁপাহবোৰ
গলি গলি বাগৰে
নিজৰাৰ শীতল সুঁতি হৈ