স্বতঃস্ফূৰ্ত অনুভূতি
এটি পাহাৰীয়া নিজৰাৰ দৰে
শব্দৰ ৰূপ লয়
আৱেগৰ তাগিদাত
ভাৱৰ এই বুৰবুৰণিৰবোৰ
মন আৰু আত্মাৰ
উপলব্ধি প্ৰকাশৰ তৰঙ্গ
অবাধে খহি
অস্থিৰ মনৰ ধুমুহাক
শান্ত কৰি আগুৱাই
জীৱন গাঁথনিৰ ফাকে ফাকে
অৱচেতন মনত ওপজা ফিৰিঙতিবোৰে
সোঁৱৰণিৰ পদুলিত সিঁচি যায়
অনন্য এক অনুভূতিৰ আবেশ