ঢৌৰ খোজে খোজে
















অস্থিৰতাত মন জ্বলে
চটিয়াই সিঁচি যায় বুকুৰ বিশৃংখল তাড়নাবোৰ

অবুজন হৃদয়ে জুমি চাই দেখে
ভাঙি গুড়ি হোৱা আবেগবোৰ

উফন্দি উঠা ঢৌৰ চাকনৈয়াত
নৈপৰীয়া কহুৱাই থমকি ৰৈ
মিলি যাব খুজে বতাহত

পলে পলে বিয়পি পৰা
এমুঠী জিয়া আবেগে পথভ্ৰস্থ হৈ 
ভিৰ কৰে মনৰ আশে পাশে 

বুকুৰ বান্ধ ভাগি 
আবেগবোৰ অনুৰণিত হৈ নিঃশব্দে আগবাঢ়ে
ঢৌৰ খোজে খোজে