সময়বোৰ জানো ক'ত হেৰাই

দিনবোৰ ধৰি ৰাখিবৰ মন যায়
ক’ব নোৱাৰাকৈয়ে  পাৰ হৈ যায় পলবোৰ
হাত এখন মূৰত থৈ
বাৰাণ্ডাতে বহি এইবোৰেই ভাবি আছিলো
বাহিৰত বহি থকা দেউতালৈ চালো
উপায় নাই
সময় ধৰি ৰাখিবৰো উপায় নাই
নজানাকৈ বৈ যায় কেনিবা
কব নোৱাৰকৈ