আত্মা হৈ পৰে বিমুগ্ধ

স্মৃতি জীৱনৰ বুৰঞ্জী
মন আৰু কল্পনাৰ গান
হেৰাই যায় সময় তৰংগত

অতীত, বত্তৰ্মান আৰু অনাগত ভৱিষ্যতৰ
কল্পনাৰ যাত্ৰা  নিজা সুৰেৰে
বৈ থাকে আপোন দিশত

এই আশা হঠাতে নিবিড় হৈ আহে
ৰাতিৰ এন্ধাৰবোৰত

সোণালী ৰ’দৰ উজ্জ্বলতাত
ছন্দ ভঙা স্বপ্ন
জাগি উঠে প্ৰাণচাঞ্চল্যৰে

শিহৰণ জাগে  অঙ্গে অঙ্গে
পলৰীয়া মনত প্ৰতি নিশ্বাসত
অনুভৱ হয় এক বিচিত্ৰ ছন্দ

এক নিবিড় আকৰ্ষণ
এই আলিঙ্গনৰ উত্তাপত

জীৱনৰ সময়বোৰ
বৈ যায় অনন্যা ৰূপ লৈ
জীৱন্ত এই অগ্নিশিখাৰ পোহৰত