লক্ষ্য ন-সূৰুযৰ সোনালী আভা

নিশাৰ আন্ধাৰ ফালি
হঠাৎ অহা ধুমুহাই
কোনো চিনচাব নোহোৱা কৰি
উৰুৱাই নিয়ে শেষ আশা

নোহোৱা হ’ল সকলো
মিলি গ'ল আন্ধাৰত
অকলে আছো মই স্তব্ধ নিশা
লগৰীয়া এডোঙা পানী আৰু কিছু বোকা

আকৌ আৰম্ভনি আদিমৰ পৰা
খেলিমেলি ভাৱবোৰে মনটো আগুৰি ধৰে
ধ্বংসৰ মাজেদি আহে সৃষ্টি
এই মুহূৰ্তত কথাটো এটি উপহাস যেন লাগে

ধুমুহাই এৰি থৈ যোৱা
ধ্বংসস্তূপৰ মাজত বহি
কথাবোৰ জুকিয়াই চালো
এয়েনেকি জীৱন সংঘাত

এন্ধাৰত ধ্বংসস্তূপৰ মাজেদি আগুয়াই গ’লো
যাত্ৰাৰ দিশ পূবমুখি
লক্ষ্য  ন-সূৰুযৰ সোনালী আভা