হৃদয়ত আবদ্ধ কিছু স্মৃতি

হৃদয়ত আবদ্ধ কিছু স্মৃতি
এটি শিখা হৈ জ্বলি থাকে নিৰৱে
অস্ত যোৱা সূর্যৰ ৰক্তিম আভাত
জিলিকি উঠে কেতিয়াবা

এনে ক্ষণবোৰত
দুগালেদি বাগৰি যোৱা চকুলোত
আশা নিৰাশাৰ নাওখনি
ভটিয়াই যাব খোজে

মন সাগৰত তোলপাৰ কৰা ঢৌবোৰে
দুবাহু মেলি আলিঙ্গন কৰি
জনাব খোজে  শেষ  বিদায়

জীৱন জানো এনেকুৱাই
যি সুখ দুখৰ  সোঁৱৰণীত
থমকি ৰয় মাজে মাজে

নিজকে নিজে উভতি চোৱাৰ বাবেই
হয়তো হৃদয়ত আবদ্ধ হৈ বৈ থাকে
স্মৃতিৰ এই  নিজৰা