শব্দবোৰ ৰৈ যায় নিশব্দে
নিদিয়ে একো প্ৰতিশ্ৰুতিৰ প্ৰস্তাৱ
বুজাব নোৱাৰাকৈ জমা হৈ যায় বুকুত
খেলিমেলি হৈ যায় মনৰ ভাৱবোৰ
বাধা দিয়াৰ কোনো উপায় নাই
আজীৱন কুঁৱলীৰ চাদৰৰ আৰে আৰে থাকি
বাজি উঠিছে মনত এক অজান, অস্হিৰ ভাৱ
ফাগুনেই হওঁক বা বহাগ
গছ বননি শুকাই মৰহি শেষ হৈ
মন আকাশ হৈ পৰিছে এখনি ৰিক্ত পথাৰ
বতাহো নাই দেও দি নাচিবলৈ
ক্ৰমাৎ নিঃশেষ হৈ অহা শৰীৰৰ সেউজীয়াবোৰ
নিশব্দে ৰৈ থাকে মৃত্যুৰ ক্ষণ গণি-গণি
ৰিক্ত হৃদয়ৰ চুকে-কোণে লুকাই থকা
শেষ অস্তিত্বৰ উপলব্ধিবোৰ
দুবাহু মেলি ৰৈ থাকে
জীয়াই থকাৰ আকুল আগ্ৰহত
নিদিয়ে একো প্ৰতিশ্ৰুতিৰ প্ৰস্তাৱ
বুজাব নোৱাৰাকৈ জমা হৈ যায় বুকুত
খেলিমেলি হৈ যায় মনৰ ভাৱবোৰ
বাধা দিয়াৰ কোনো উপায় নাই
আজীৱন কুঁৱলীৰ চাদৰৰ আৰে আৰে থাকি
বাজি উঠিছে মনত এক অজান, অস্হিৰ ভাৱ
ফাগুনেই হওঁক বা বহাগ
গছ বননি শুকাই মৰহি শেষ হৈ
মন আকাশ হৈ পৰিছে এখনি ৰিক্ত পথাৰ
বতাহো নাই দেও দি নাচিবলৈ
ক্ৰমাৎ নিঃশেষ হৈ অহা শৰীৰৰ সেউজীয়াবোৰ
নিশব্দে ৰৈ থাকে মৃত্যুৰ ক্ষণ গণি-গণি
ৰিক্ত হৃদয়ৰ চুকে-কোণে লুকাই থকা
শেষ অস্তিত্বৰ উপলব্ধিবোৰ
দুবাহু মেলি ৰৈ থাকে
জীয়াই থকাৰ আকুল আগ্ৰহত