দিগন্তৰ সীমা বিচাৰি

দূৰ দূৰণিত দিগন্তৰ সিপাৰে
সূৰুযে চলাইছে প্ৰস্তুতি
শূন্যত বিলীন হোৱাৰ
হাত-বাউল দি যেন মাতিছে মোক
একেটি সুৰতে মিলি যোৱাৰ
এটা মৃদু যন্ত্ৰণা
চেঁচা পৰশ হৈ বুকুৰ মাজত
চলাফিৰা কৰে
মন সাগৰৰ পাৰে পাৰে
এটি সপোনৰ শঙ্কাই দেখা দিয়ে
বুজিও নুবুজা মায়াৰ বান্ধোনত পৰি
অকলশৰীয়া মই
বুকুত হেঙুলীয়া বোল সানি
পোৱা নোপোৱাৰ বেদনাত
আগবাঢ়ি যাওঁ
দিগন্তৰ সীমা বিচাৰি