অন্তৰৰ পৰা বৈ অহা শব্দৰ ৰূপ
এক স্বতঃস্ফূৰ্ত অনুভূতি
মন আৰু আত্মাৰ উপলব্ধিৰ প্ৰকাশ
এটি যেন খেল কল্পনা আৰু দিঠকৰ
এই অনুভৱবোৰে মনত
লুকাই থকা ভাৱবোৰত খলকনি তুলে
স্বতঃস্ফূৰ্তভাৱেই জন্ম হয় মনত কবিতাৰ
ভাৱৰ এই বুৰবুৰণিৰবোৰ আৱেগৰ তাগিদাত
অটল গহ্বৰৰ পৰা উলাই আহে
এটি পাহাৰীয়া নিজৰাৰ দৰে
এক স্বতঃস্ফূৰ্ত অনুভূতি
মন আৰু আত্মাৰ উপলব্ধিৰ প্ৰকাশ
এটি যেন খেল কল্পনা আৰু দিঠকৰ
এই অনুভৱবোৰে মনত
লুকাই থকা ভাৱবোৰত খলকনি তুলে
স্বতঃস্ফূৰ্তভাৱেই জন্ম হয় মনত কবিতাৰ
ভাৱৰ এই বুৰবুৰণিৰবোৰ আৱেগৰ তাগিদাত
অটল গহ্বৰৰ পৰা উলাই আহে
এটি পাহাৰীয়া নিজৰাৰ দৰে