গঢ়িছো মনৰ সপোন

সেউজীয়া ধাননিত স্ফুৰিত হয়
শীতল জোনাক

সেই জোনাকৰ আবেশত
গঢ়িছো মনৰ সপোন
তাঁতৰ শালত বহি

ভাগি অহা কেতেকীৰ কণ্ঠই
উদগণি দিছে
সোঁৱৰণিৰ পদুলি মুখত আহি

ৰৈ ৰৈ যোৱা মাকো
প্ৰাণ পাই উঠে
বাঢ়ি যায় গতি