কি অভিলাষ মনৰ

নিজকে হেৰুয়াই  কিহৰ ৰাগিত
দৌৰি ফুৰিছ ঢৌৰ উৰ্মিমালা খেদি

যন্ত্ৰনাত দহি দহি
ছাটি ফুটি কৰি ওৰে নিশা জাগি থাক

চকুৰ টোপালবোৰ বুকুত জোৱাৰ তুলি
বৈ যায় মৰা নিজৰাৰ সুতি হৈ

তথাপিও আজীৱন খেদি ফুৰিছ
মিছা সপোনৰ ৰাগিত বলিয়া হৈ

বুজিও নুবুজিলো
কি অভিলাষ মনৰ