কুৱলীৰ আৰে আৰে










নয়ন ভুলোৱা পুৱতী নিশা
কুৱলীৰ আৰে আৰে
বাট হেৰাই সপোনৰ আলসুৱা বুকুত
সুগন্ধি শেৱালীৰ সুৰভিত 
হিয়া ভৰে তোমাৰেই কথা ভাবি
নিজানত হেৰাই মন
নিয়ৰৰ মৰমী পৰশত
নিজকেই হেৰুয়াই তোমাৰ মোহত
হেৰুৱা মন মোৰ 
তোমাকেই দিলো যাচি
তোমাৰ মৰমৰ আৱেগ ভৰা হৃদয়ত
উমি উমি জ্বলে 
মিঠা মিঠা এটি অনুভৱ
অচিনাকি এটি ঢৌৱে 
নিৰৱে আহি সৰ্পিল গতিৰে
এটি শিহৰন তুলে
শৰীৰৰ আহে আহে