সূৰুযৰ ৰশ্মিৰে প্ৰতিফলিত
সেউজীয়া পাতৰ বুকুত
খেলি যায় এটি স্পন্দন
এটি আকৰ্ষণ
বতাহৰ গতিত সূষ্টি
উত্তাল তৰঙ্গৰ ঢৌয়ে
সপোনৰ মায়াজাল ৰচি
শৰীৰৰ প্ৰতিটো বিন্দুত
নিঃশব্দে বোৱাই
অনুভূতিৰ এক নিৰ্ম্মল আবেশ
আত্মহাৰা হৈ
এই অপূৰ্ব্ব সৃষ্টিৰ চেতনাত
অনুভৱ কৰোঁ
জীৱনৰ সজীৱতা
মনৰ ৰূদ্ধ দুৱাৰ ভাঙি
বুকুয়েদি বৈ যায
বনৰীয়া সুবাসৰ সুগন্ধ
মোৰ সমগ্র শৰীৰত
অপূৰ্ব্ব উদ্মাদনাৰ শিহঁৰণ জাগে
আকাশে বতাহে বৈ থকা
সুৰ সমলয়ৰ এই স্পন্দনত
প্রাণ পাই উঠে
জীৱন সংগীত