ভাৱৰ নিজস্ব ধাৰা
ধীৰে ধীৰে মাৰ যায়
শেষ পোহৰে হাঁহি হাঁহি
ঢালি দিয়ে পশ্চিমৰ আকাশত
জিলমিল সপোনৰ ৰং
মৌন অন্ধকাৰ সাৱতি
পাত-সৰা গছবোৰ
আন্ধাৰৰ আঁচলত হেৰাই
তল পৰে জীৱনৰ উল্লাস
নিমাত-নিটাল এন্ধাৰৰ কোলাত
ধীৰে ধীৰে মাৰ যায়
সূৰ্য্যস্নাত ঘৰ্মাক্ত দেহৰ
দৈনন্দিন সৃষ্টিৰ চেতনা
Newer Post
Older Post
Home