স্মৃতিয়ে লুকা ভাকু খেলি
আলোৰিত ধাৰাষাৰ ধলেৰে
নিৰৱতাৰ দৃৱাৰ সৰকি
বুকুত সিঁচিছিল
এটি সুৰৰ উত্তপ্ত ৰাগিণী
ভেটা ভাঙি ঢৌবোৰ
তেজৰ সোঁতত বিয়পি পৰিছিল
কল্লোলিত তৰংগ হৈ
মন দিক্হাৰা হৈ
ধাপলি মেলিছিল
স্মৃতিৰ পম খেদি
এমুঠী জিয়া আবেগ
সন্ধ্যাৰ আৰতিত
বুকুত সঘনে কঁপিছিল
উপচি পৰা ভাবৰ উন্মাদনাত
চিকিমিকি সপোনৰ ধল বোৱাই
হিয়াত বাজিছিল
সঙ্গীতৰ অশান্ত ঢৌ
আলফুলকৈ বাঢ়ি অহা
অনুভৱৰ এই চলনা
নিঃশব্দে চলিছিল
হৃদয়ৰ স্তৰে স্তৰে