পিচলৈ উভতি চালো

আউল বাউল কৰি যায়
অশান্ত বতাহে
বাজি উঠে বুকুত
বিৰহি প্ৰাণৰ ঝংকাৰ
পাহৰি যোৱা হেপাঁহবোৰে
নিঃশব্দতা ভেদি চিঞঁৰী উঠে
কিয় এই প্ৰত্যাখান, কিয় এই প্ৰতাৰনা
পথাৰৰ মতলীয়া পচোৱা বতাহে
লৈ আহে এটি অজান সংগীতৰ সুৰ
সুৰত বন্দী আশাবোৰ ভাঁহি আহে
পথাৰৰ নিঃশব্দতা ভেদি
চিঞঁৰী উঠে কাৰাৰূদ্ধ কন্ঠই
মনে নেমানে আজি
পিচলৈ উভতি চালো
জীযাই আছো তেতিয়াৰে পৰা
বতাহত নাচিছিল আশাৰ সপোন
ৰঙা নীলা জিঞাঁ হৈ বিৰহী প্রাণত