ভাৱৰ নিজস্ব ধাৰা
এইদৰেই গুচি যায়
এক অকাৰণ অস্হিৰতা
ত
জীৱনৰ দিনবোৰ
এইদৰেই গুচি যায়
নিজৰ অজ্ঞাতে
মোৰ শীতল তেজত
ঢপলিয়াই ফুৰে এক গুমগুমনি
,
ভগা সপোনৰ হাত ধৰি আগলৈ চাওঁ
অনুভূতিৰ শব্দ বিচাৰি নিশব্দ হওঁ
Newer Post
Older Post
Home