অনুভৱ বিশ্বআত্মাৰ

সন্ধিয়াৰ আকাশত
তৰাৰ জিলমিল
মনে আকাশ ধিয়াই
অনুভৱ কৰো অসীমৰ
প্ৰকৃতিৰ সুবাস
বৈ যায় শ্বাসেৰে,
বিনন্দিয়া পৃথিৱী
জীৱন পৰিপূৰ্ণ
কিন্তু হেঁপাহ নপলাই
অন্তৰ পৰশে
সংবেদনশীল হৃদয়
অনুভৱ কৰো বিশ্বআত্মাৰ
নিঃসঙ্গতা আতৰি
জুৰি পৰে মন
মন্ত্ৰমুগ্ধ মৌ মিঠা
এটি কবিতাৰে
উদাত্ত কন্ঠৰ
সুৰব ব্যঞ্জনাই
মুখৰিত কৰে
এটা তোমাৰ শায়েৰী
চিৰসুন্দৰ শান্ত শীতল
আনন্দময় আনন্দ প্ৰবাহ
পূৰ্ণ পৰিতৃপ্তি
অৱগাহন আনন্দ সাগৰত