জোনাকত সপোন বুটলে









মোহাচ্ছন্ন জোনাকৰ ৰূপালী হাঁহিত
নিগৰে সময়বোৰ প্ৰত্যয়ৰ বাটেৰে 
সোঁৱৰণিত সেউজ হৈ ৰয় পলবোৰ

ৰুদ্ধ হৈ পৰা বুকুৰ গুমগুমনি
আতৰি পলাই 
আহ্লাদিত মাদকতাৰ পৰশত

শব্দহীন অভিমানৰ আৰত
আত্মাৰ অচিনাকি কঁপনি
নিৰলে জিৰায় বোকোচাত খেলি 

সপোনবোৰে সংগোপনে আহি
আৱেগ অনুভূতিবোৰৰ
ওঁঠত হাঁহি বিয়পায়

হেৰাই যোৱা সুবাস 
থমকি ৰৈ
উমাল অশ্রুকণা হৈ খহে

সিক্ত প্রহৰ মুখৰ হৈ ৰয়
অনুভৱবোৰে হিয়াত ঢালে 
দুৰন্ত হেঁপাহ

সময়ৰ সিপাৰে
লাহে লাহে মাৰ যায়
বিশৃংখল ক্ষণবোৰ

বাট হেৰুৱা স্মৃতিয়ে
মনৰ দুৱাৰৰ সিপাৰে
বাৰে বাৰে ভূমুকি মাৰে

আশা থমকি ৰৈ
জোনাকত সপোন বুটলে
এপলক তৃপ্তিৰ হাঁহিীৰে