দেউতা

সেই তাহানিতে আহিছিলো
বুকুত সপোন বান্ধি
আৰু দেউতা তুমি দিয়া পৰিচয় 
যৌৱন কেনি জানো পাৰ হৈ গল
মনত পৰিছে আজি
বাৰে বাৰে তোমালৈ
সেয়ে সজল চকুৰে
আলফুলে বুটলিছো
স্মৃতিৰ চুকে কোনে
ভাঁহি থকা তোমাৰ মৰমবোৰ