মনৰ কোণে কোণে তুলিলে ঢৌ
হিয়াত সানি এমুঠি ৰঙৰে ফাকু
নিৰৱে বৈ যায় মনৰ ভাজে ভাজে
মিঠা মিঠা এটি সুৰ
গোপনে ফাগুণে আহি কাষতে ৰ'ল বহি
শীতল বা লাগি ভৰি গ’ল মন
ঘনে ঘনে সৰিছে পূৱতী ফুলৰে পাহি
ঢোল পেপাৰ মাতে বুকুত তুলিলে ঢৌ
অজানিতে কোনে দিলে এটি সুঁতি বোৱাই
উতলা মনত ফাগুনৰ বতাহে তুলিলে ঢৌ
কোনে জানো অজানিতে দিলে সানি
হিয়াত এমুঠি ৰঙৰে ফাকু
বলিছে বতাহ পচোৱা ফাগুণৰ
কোনে জানো অজানিতে দিলে সানি
হিয়াত এমুঠি ৰঙৰে ফাকু
কহুৱাৰ আৰে আৰে ঘনে ঘনে বাজিছে বাঁহি
অশান্ত মনত বৈ গ'ল এমুঠি জোনাকৰে জ্যোতি
এই নিজম পৰত বিৰিণাৰ আৰে আৰে
ৰিনি ৰিনি বাজে বাঁহি
আশা ভৰা মনে আলফুলে ললে সাৱতি
ফাগুনৰ মন উতলা কৰা ৰং