এই চিনাকি আকাশ মেঘেৰে ভৰা
ৰাম ধেনুৰ ৰঙে আৱৰি ধৰে
দুই দিগন্তৰ সীমাছোই
সৰিল বৰষুণ এটোপ দুটোপকৈ
নামি আহি বৈ গ’ল গাল মুখ আৱৰি
মোৰ শৰীৰৰ কোণে কোণে
ধল বাগৰিল শিহঁৰিত আমেজত
মন নাচি উঠিল চেঁচা পৰশ পাই
চোতালত থোপ খোৱা পানীডৰা
বৈ যায় নিৰৱে নিজৰাৰ সুঁতি হৈ
চঞ্চল মনত জাগে ধেমালিৰ ভাৱ
বোকা পানী খচকি ধেমালী কৰো
হাঁহিৰ খলকনি শুনি উচপে হিয়া
চঞ্চল মন গুচি যায় হাঁহিৰ উৎস বিচাৰি
ভাহি আহে চকুৰ আৰে আৰে
হাঁহিৰ খলকনিৰ মাৰ যোৱা সুৰ
বতাহ চাতিয়ে পানীত ঢৌ তুলে
মৃদু কম্পনৰে বৈ যায় নিজৰা হৈ
ৰিঙা ৰিঙা ভাৱে দোলা দিয়ে মনত
শিঁহৰণ জাগে মনৰ ভাজে ভাজে
কোনে জানো অজানিতে দিলে সানি
হিয়াত এমুঠি ফাকুগুৰি
ঘূৰি ঘূৰি চাওঁ বাৰে বাৰে
হেৰাই যোৱা হাঁহিৰ উৎস বিচাৰি
এই শীতল বা লাগি
ভৰি পৰে মনৰ কুঠৰি
মেঘেৰে ভৰা চিনাকি আকাশ
টোপা টোপে পৰে বৰষুণৰ জাক
নামি আহি সৰি পৰে
মোৰ গাল মুখ আৱৰি
মেঘেৰে ভৰা চিনাকি আকাশ
বাৰে বৰণীয়া ৰঙেৰে ভৰি গ’ল
দুই দিগন্তৰ সীমা চোই
টোপা টোপে সৰি পৰে বৰষুণ
নামি আহি বৈ যায়
মোৰ গাল মুখ আৱৰি
শিঁহৰিত হিয়াৰ কোণে কোণে
মন নাচে চেচা পৰশ পাই
চোতালত থোপ খোৱা পানী ডৰা
বৈ যায় নিৰৱে নিজৰাৰ সুঁতি হৈ
চঞ্চল মনত জাগে ধেমালিৰ ভাৱ
বোকা পানী খচকি ধেমালী কৰো
হাঁহিৰ খলকনিত উচপে হিয়া
চঞ্চল মন গুচি যায় হাঁহিৰ উৎস বিচাৰি
ভাহি আহে চকুৰ আৰে আৰে
হাঁহিৰ খলকনিৰ মাৰ যোৱা সুৰ
বতাহ চাতিয়ে পানীত ঢৌ তুলে
মৃদু কম্পনেৰে বৈ যায় সুঁতি হৈ
ৰিঙা ৰিঙা ভাৱে মনত দোলা দিয়ে
শিঁহৰিত মনৰ ভাজে ভাজে
কোনে জানো অজানিতে দিলে সানি
হিয়াত এমুঠি ফাকুগুৰি
ঘুৰি ঘূৰি চাওঁ বাৰে বাৰে
হেৰাই যোৱা হাঁহিৰ উৎস বিচাৰি
চেচা শীতল বা লাগি
ভৰি পৰে মনৰ কুঠৰি
মেঘেৰে ভৰা চিনাকি আকাশ
টোপা টোপে বৰষুণৰ জাক
নামি আহি সৰি পৰে
মোৰ গাল মুখ আৱৰি