মায়াত আৱদ্ধ

মায়াত আৱদ্ধ
নিজম ৰাতি
কণ্ঠস্বৰ কঁপিছিল আবেগত
এক নিঃশব্দ আবেদন
নুবুজা ভাষাৰ
নিথৰ মূহুৰ্ত

তেজৰ স্পন্দণত বৈছে 
বিষাদৰ নৈ
শুনিছো প্রতিধ্বনি
দীঘল উকিৰ
উদভ্রান্ত কল্পনাৰ
নুবুজা ভাষাৰ ঢৌ

ক্ষণ গনি থাকোতে
দিগন্তৰ আকাশত 
বিৰিঙি উঠিল 
ৰাঙলী আভা

বুকুত জ্বলে মোৰ অনুভৱ
সৰি পৰে স্বপ্নৰ পাপৰি
খণ্ড-খণ্ড কৰি তুলে
আবেগৰ তন্ময়

শুনো তেজৰ সোঁতত
বিপৰ্যস্ত জীৱনৰ
শোভাযাত্ৰাৰ ধ্বনি