বিশ্বাসৰ আকাশখনি

বুকুত সাৱতি লৈ ফুৰা
চঞ্চল চেতনাক শান্ত কৰি
বিসৰ্জন দিব খুজিছো
হেঁপাহ অপেক্ষ্যাৰ ক্ষণবোৰ

বুকুত ঢৌ খেলাই যোৱা
মাদকতাৰ শিহৰণ উপচি পৰিল

অৰ্থহীন আত্মাৰ বিননিবোৰে
জী উঠাৰ আশাত ঢপলিয়াই ফুৰিছিল

নচুৱাইছিল বিশ্বাসৰ আকাশখনি
জী উঠাৰ আশাৰে