সুৰত বন্দী আশাবোৰ

বুকু ঠেকেছিছে
নৃত্যৰ তালে তালে
ৰৈ ৰৈ বাজি থাকে
মৌনতাৰ পৰশত
নুবুজা বেদনা

অভিমানবোৰ ৰৈ ৰৈ
স্মৃতি হৈ ৰ’ল

বাজি উঠে বুকুত
অজান সংগীতৰ সুৰ

সুৰত বন্দী আশাবোৰ
ভাঁহি আহে
নিশব্দতা ভেদি

মনে নেমানে
পিচলৈ উভতি চায়
বতাহত নাচিচে 
বুকুৰ সপোনবোৰ