মোৰ অনুভৱে অনুভৱে
বাজি উঠে প্ৰতিবাদ
মই উজাগৰে থাকো
অকলসৰীয়া এই নিজান ৰাতি
বতাহৰ শীতল পৰশত
কঁপি উঠিছে শৰীৰ
মোৰ দুখ, মোৰ আনন্দ
আৱৰি আছে মনৰ দূৰ্বলতাক
অবিশ্বাসী মন
এটি যেন প্রেতাত্মা
চিঞঁৰি উঠিল প্রাণ
মোৰ বিবেকত জ্বলে
মোৰ অস্তিত্বৰ
অন্তিম প্ৰতিধ্বনি
চিঞঁৰি উঠিল প্রাণ
সঞ্চিত শেষ শক্তিৰে