স্মৃতিৰ কোঠাত অন্তহীন শূণ্যতা
কঁপিছিল কণ্ঠস্বৰ
মোৰ অনুভৱে অনুভৱে
অশ্রুভৰা তোমাৰ ছবি
সযতনে সাঁচি ৰখা
স্মৃতিৰ সমস্ত ভাৱনা
উপঙি আহে বতাহত
নুবুজা ভাষাৰ ঢৌবোৰত
জ্বলে মোৰ অনুভৱ
জীৱন মৃত্যুৰ সন্ধিক্ষণত
ক্ষণ গনি আছো
মায়াত আৱদ্ধ