তৰঙ্গ ৰাশি

স্মৃতিৰ গছে-পাতে
শুনো জুৰিটিৰ জিৰজিৰণি
পখীজাক উৰি যায়
দূৰণিৰ দিগন্ত বিছাৰি
তাৰেই প্ৰতিধ্বনি হয় সুদূৰত
মিলি যাব খোজে অসীমত
ভাহি উঠি মিলি যায়
অচিন বাটত
মোৰ হৃদয়ৰ
এই তৰঙ্গ ৰাশি
আৱেগত উঠলি উঠে
প্ৰকৃতিৰ বুকুত