ব্যৰ্থ অভিমান

আকাশৰ পূব প্ৰান্তত
ইপিনে সিপিনে
টুকুৰা ডাৱৰৰ আৰে আৰে
জোনাকৰ ঢল

এটি শীতল পৰশে
মোৰ প্ৰিয়
আন্ধাৰৰ শূন্যতা
মুহূৰ্ত্তৰ ভিতৰতে গুৰি কৰি
ৰহস্যময়ভাৱে
বিধ্বস্ত কৰে আত্ম-অভিমান

অন্তৰৰ আঁহে আঁহে
বিধ্বস্ত স্তূপত
মোৰ তপত নিশ্বাসত
বৈ যায়
মোৰ অটল বিশ্বাসৰ
ব্যৰ্থ অভিমানৰ অধিকাৰ