ভাৱৰ চাকনৈয়াত পৰি

নিমাতিঘাটত পানীৰ ঢৌৱে 
যেতিয়া পাৰত ঠেকেচে
মিশ্ৰিত এটি আৱেগে
বুকুৰ স্মৃতিবোৰ জগাই তুলে

জাকৰুৱা চৰাইজাকৰ কলকলনি
মুখৰিত গুণগুণনীৰে আকাশত ভাহে
মৌনতাৰ কোলাহল ভাঙি
পানীৰ সোঁতত ঢৌ তুলে

বুকুৰ বান্ধ ভাগি 
সুৰৰ ধ্বনি হিয়াত বাজে
দিশহাৰা হোৱা কলি এটি
হেৰুৱা বাটে ঢৌত কঁপে 

এটি সংঘাতৰ খেলিমেলি
অন্তৰে অনুভৱ কৰে
বুকুত ঠেঁহ পাতি 
অস্থিৰতাত মন জ্বলে

ভাৱৰ চাকনৈয়াত পৰি 
কঁহুৱাৰ সতে হিয়া লৰে 
সপোনটিকে বুকুত সাৱতি
গোপনে মনে বঠা মাৰে