হৃদয়ত নাছিল মেঘৰ আৱৰন
কল্পনাৰ আকাশত জিলমিল কৰিছিল
উফন্দি উঠা জোৱাৰৰ উৰ্মীমালা
বিষাদ আতৰি বুকুত বাজিছিল
ভালপোৱা বাঁহীৰ এটি অচিন সুৰ
অন্তৰ পোহৰাই সৰি পৰিছিল
গধূলিৰ মিঠা জোনাক
পথভ্ৰস্থ হৈ থমকি ৰৈছিল মন
জীৱনৰ অৰ্থই উপকূল বিছাৰি
হেঁপাহেৰে ওঁঠ কামুৰি
বুকুৰ কুঁৱলী ভেদি খেপিয়াই ফুৰিছিল
স্মৃতিৰ পেৰাত সোনালী পৰশ
অন্তৰ উপচি পৰা সহস্ৰ অনুভৱি শব্দই
ভিৰ কৰিছিল মনৰ আশে পাশে
মুখৰিত অনুভৱবোৰক শৃংখলা দিবলৈ
মুকলি আকাশৰ তলত বহিছিল
শুকুলা পৃষ্ঠাবোৰত কবিতা ৰচিবলৈ