সপোনে অজুহাত পালে দিবহি জগাই

উটুৱাই দিছিলো মন
লুইতৰ জিলমিলিয়া ঢৌত
গুন গুনাই এজাক বতাহে 
মৰমী অনুৰাগ আনিব বোৱাই

আন্ধাৰ ৰাতি মঞ্চ ভাঙি
পাৰ হৈ গ'ল এজাক ধুমুহা
উৰি গ'ল পজা
থমকি ৰ’ল জীৱন 

আকাশৰ তৰা গণি
এতিয়া আছো নিঠৰ হৈ 
সপোনে অজুহাত পালে
আকৌ আহি দিবহি জগাই